“ပြည်တန်ဆောင်တိုင် ရနံ့ ရှိသေးလား”
(ရသစာတမ်း) အောက်တိုဘာ ၂၃၊ ၂၀၂၅။ “တစ်ချိန်က ပွဲတန်ဆောင်တိုင် ညတစ်ည ကျွန်တော်ငိုတော့ အဖေရှာနေတာ ကစားစရာ လိုချင်တာ ဘုရားစောင်းတန်းကဂစ်တာ…။ သီချင်းသံလေးနားထဲအရောက် အတောင်ပေါက်လာသလို ကိုယ့်စိတ်က
လွမ်းစရာကောင်းတဲ့မြို့
(#ရသစာတမ်း) ဩဂုတ် ၃၀၊ ၂၀၂၅။ ၁။ ဒုတိယအကြိမ် အကျဥ်းထောင်က ပြန်လွတ်လာပြီး နာရီပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ဇာတိမြို့နဲ့ ချစ်ရတဲ့မိသားစုကို ကျောခိုင်းပြီး လွတ်မြောက်ရာအရပ်ဆီ ခရီးနှင်ထွက်ခွာခဲ့ရတာ တစ်နှစ်ဆိုတဲ့
“သုံးနှစ်သုံးမိုးလွန်သော် သူတို့အိမ်ပြန်ရောက်ကြသည်”
(ရသစာတမ်း) ဩဂုတ် ၆၊ ၂၀၂၅။ အိမ်ရဲ့အဝေးမှာ သုံးနှစ်ရှိခဲ့ပြီ။ အိမ်ကိုမေ့သည့်နေ့ရယ် တရက်မှမရှိ။ အိမ်ကိုပြန်ဖို့ကြိုးစားမိသည့် နေ့ရယ် အကြိမ်ကြိမ်ရှိခဲ့သည်။ အိမ်လွမ်းသူ သီချင်းကို နားမထောင်ရဲ။ မျက်ရည်တို့စို့တက်လာသည်ကြောင့်
